Goed aangekomen in Portland, voor een korte vakantie, en daarna een lekkere schrijfsessie in Berkeley. Weer even weg van alle gedoe, afspraken, werk, lunches, etc. en weer helemaal wijden aan het schrijven van het boek. Waar sommigen nu al besmuikt naar vragen: "hoe... staat het ermee?" Had ik maar niet moeten roepen dat ik naar Vancouver ging om een boek te schrijven, dan verwachten mensen ook dat het al af is als je terugkomt.. Nee hoor, dat duurt heus langer dan een paar maanden.
Hier zijn we opgehaald door Carl en Richard, die wat nerveus ronddrentelen, maar dat kan ook komen omdat ze op dit moment een zangvoorstellen aan het geven zijn, terwijl Marcel en ik vechten tegen de slaap. Morgen gaan wij ook kijken, en daarna vliegen zij naar Nederland. Het blijft een fantastisch idee, dat huizenruilen.
Een geweldige achtertuin hier, lekker rustig. Dat schijnt wel te veranderen wanneer het licht minder wordt. Een eekhoorntje hebben we al gezien, maar vanavond komen er waarschijnlijk nog wasbeertjes en misschien zelfs een coyote bij. Niet dat wij dat gaan merken. Ik ga lekker slapen.
1 comment:
Yes, eindelijk weer een teken van leven! Schrijf ze. anke
Post a Comment