LENTE IN NEDERLAND: RAMSES KUST AMSTERDAM WAKKER.
“Eerst Shaffy zien en dan leven!” schrijft publicist Nico Scheepmaker, eind 1964. De Volkskrant is even lyrisch: “Shaffy is in één klap over de hele Amsterdamse kleinkunst heen gegaan! [...] Ramses toont zijn talent en laat zien dat er in Nederland meer is dan de truttigheid van Trea Dobs en Willeke Alberti.” Iedere avond vertrekt er een rondvaartboot vanaf het Rokin naar het Mirandapaviljoen in Amsterdam, waar om elf uur ‘s avonds het Shaffy Chantant van start gaat, met Loes Hamel, Liesbeth List en Polo de Haas. Iedereen die iets is komt er langs om een dans, een improvisatie of een lied te doen. Albert Mol vertelt roddelverhalen, Shireen Strooker declameert gedichten van Lorca en ook schrijver Simon Vinkenoog en tekstdichter Drs. P. treden op.
Liesbeth List over de periode van het Shaffy Chantant: “Later zijn we ook het land in gegaan. Iedereen wilde ons zien. Iedereen wilde Shaffy zien, zijn elektriciteit ervaren. Ramses was echt een jonge God die boven alle wetten stond. Hij dronk, vierde feest, had geld en geen geld, vree met iedereen, betaalde geen belasting, leefde op de pof bij die, en iedereen was stapeldol op hem... ja. Hij heeft zo veel mensen bevrijd.” Zanger, biseksueel, acteur in een aantal taboedoorbrekende films, levenskunstenaar die ieder experiment aangrijpt en doorlopend van zich doet spreken door eigenzinnig gedrag: de onstuitbare energie die er van Shaffy uitgaat, kust Amsterdam wakker en maakt hem tot icoon van de lenteperiode tussen 1966 en 1971.
No comments:
Post a Comment